Kategoria: Całość

Wystawa jubileuszowa z okazji 25-Lecia Związku Szlachty Polskiej
Wpis

Wystawa jubileuszowa z okazji 25-Lecia Związku Szlachty Polskiej

Wystawa jubileuszowa z okazji 25-Lecia Związku Szlachty Polskiej, została oficjalnie otwarta w sobotę 3 października 2020 r. obok Barbakanu na murach obronnych Starego Miasta w Warszawie.Uroczystość zgromadziła liczne grono członków Związku Szlachty Polskiej.Przybyłych powitał Michał Korsak prezes Zarządu Głównego Związku Szlachty Polskiej. Były podziękowania, kwiaty, a potem wspólne zwiedzanie ekspozycji, po której oprowadził zwiedzających kuratora...

Bale Związku Szlachty polskiej w zielonym i białym karnawale
Wpis

Bale Związku Szlachty polskiej w zielonym i białym karnawale

Pierwszy Młody Bal Majowy Związku Szlachty Polskiej odbył się w sobotę dnia 25 maja 2019 roku o godzinie 20:00 w sali balowej Naczelnej Organizacji Technicznej w Warszawie przy ul. Czackiego 3/5.

Tradycja "zielonego" karnawału od stuleci związana była z radością towarzyszącą wiośnie i budzącej się do życia przyrody.
Dlatego też Zarząd Główny Związku Szlachty Polskiej, nawiązując do tej tradycji zdecydował się organizować bale w tym okresie dedykując je właśnie młodzieży.
Postanowiono, że ostatnia sobota maja będzie najlepszym terminem dla zorganizowania balu. Wówczas to, już po wszystkich egzaminach maturalnych, młodzież wolna od obowiązku szkolnego weźmie udział w radosnej majowej zabawie.
Pomimo, że Młody Bal Majowy był w pełni wydarzeniem premierowym, odbył się z dużym sukcesem i zapewnił sobie stałe miejsce w kalendarzu imprez wiosennych naszego środowiska.

Karol Brzostowski jako twórca Rzeczypospolitej Sztabińskiej  polskiej szkoły agrobiznesu Cz.I
Wpis

Karol Brzostowski jako twórca Rzeczypospolitej Sztabińskiej polskiej szkoły agrobiznesu Cz.I

Karol hr. Brzostowski herbu Strzemię urodził się 11 lutego 1796 roku w Michaliszkach na Wileńszczyźnie2. Tytuł hrabiowski zaczął mu przyslugiwać w drugim roku życia, tj. od momentu, gdy w 1798 roku król pruski Fryderyk Wilhelm III nadał go dwóm przedstawicielom rodu Brzostowskich , Ksaweremu i Aleksandrowi.

Matka Karola, Ewa, byla córką slynnego kanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego (WKL), Joachima Litawora Chreptowicza (1729-1812) i Konstancji z Przeździeckich. Ojcem Karola był Michał Hieronim Brzostowski (1762-1806), syn Stanislawa (zm. w 1769 r.) i księżnej Teofili Radziwiłłówny.

Z szablą przez świat (Geneza sztuki krzyżowej)
Wpis

Z szablą przez świat (Geneza sztuki krzyżowej)

Krzywa szabla narodziła się na stepach Azji Środkowej pośród plemion koczowniczych. W VII wieku naszej ery, za pośrednictwem arabów którzy utrzymywali z koczownikami dobre stosunki handlowe broń ta pojawiła się na Bliskim Wschodzie. Podbój Persów Sasanidzkich przez Arabów i asymilacja tych narodów spowodowały że szabla w stosunkowo krótkim czasie rozprzestrzeniła się na tym obszarze stając się nieodłącznym elementem świata islamu.

W IX wieku szabla pojawiła się wśród (Hunów, Awarów, Bułgarów , Kumanów, Turków i Węgrów) falami zalewających Europę. W miniaturach z kronik bizantyjskich Skylitzesa ukazane są grupy wojowników pochodzenia turko - tatarskiego, głównie Pieczyngów i Połowców zamieszkujących okolice morza Kaspijskiego uzbrojonych w spisy i długie szable.

Budowniczy fortepianów w Warszawie do wybuchu drugiej wojny światowej
Wpis

Budowniczy fortepianów w Warszawie do wybuchu drugiej wojny światowej

Niniejszy artykuł - oparty w całości o moją pracę magisterską, poświęcony jest warszawskim budowniczym fortepianów, działającym od drugiej połowy XVIII wieku do wybuchu drugiej wojny światowej. Pierwszy rozdział przedstawia tło historyczne rozwoju przemysłu fortepianowego wraz z uwarunkowaniami gospodarczymi i społecznymi. W drugiej części przedstawiłem ogólny zarys rozwoju fortepianu i jego mechaniki na przykładzie największych światowych wytwórni. Informacje teoretyczne uzupełniłem schematycznymi ilustracjami poszczególnych typów mechaniki fortepianowej. Trzeci rozdział traktuje o przedmiocie niniejszej pracy - przedstawia najważniejszych warszawskich fortepian-mistrzów, którzy szczególnie przyczynili się do rozwoju instrumentów w stolicy Królestwa Polskiego. Rozdział ten uzupełniają fotografie fortepianów z wymienianych w tekście wytwórni. Czwarta część pracy jest wywiadem z wybitnym badaczem polskiej, a szczególnie warszawskiej, sztuki budownictwa instrumentów, muzykologiem profesorem Beniaminem Voglem. Jest to według mojej wiedzy pierwsza praca magisterska omawiająca cały przemysł fortepianowy stolicy.

Karol Brzostowski jako twórca Rzeczypospolitej Sztabińskiej  polskiej szkoły agrobiznesu Cz.II
Wpis

Karol Brzostowski jako twórca Rzeczypospolitej Sztabińskiej polskiej szkoły agrobiznesu Cz.II

Karol hr. Brzostowski (1796-1854) był jednym z najbardziej znanych w historii przedstawicieli tego rodu. Swoimi czynami zaskarbił sobie wdzięczność współczesnych mu i potomnych mieszkańców wsi. Poświęcając życie dla dobra swych poddanych, przysłużył się cywilizacyjnemu rozwojowi całego kraju. Usynowiając tych poddanych dał im wolność i prawo do godnego życia!

Wielu historyków starało się „zaszufladkować" Brzostowskiego do określonej kategorii postaci, próbując tym samym wytłumaczyć jego nietypowe w tych czasach postępowanie względem poddanych i swego dziedzictwa...

Płk. Henryk Borewicz – Drogi do niepodległości
Wpis

Płk. Henryk Borewicz – Drogi do niepodległości

Henryk Borewicz urodził się 8 grudnia 1880 roku w Renowie na Żmudzi, w rodzinnym majątku swojej ojczystej prababki Marianny Tekli baronówny Rönne herbu własnego, którego to majątku zarządzaniem zajmował się ojciec Henryka - Leon Borewicz. Matka Henryka, Józefa Magdalena Abłamowicz, pochodziła także ze szlacheckiej rodziny pieczętującej się herbem Abdank. Dwór Abłamowiczów w Justianowie malowniczo położony na wysokim brzegu jeziora Biała Hańcza, to ten sam zakątek na Litwie gdzie 23.12.1831 roku, w przeddzień Wigilii świąt Bożego Narodzenia, zmarła legendarnie waleczna Emilia Broel - Plater herbu Plater, hrabianka, uczestniczka powstania listopadowego, bohatersko dowodząca oddziałami partyzanckimi na Żmudzi.Niekiedy nazywana polską Joanną d’Arc, pochowana na miejscowym cmentarzu w Kopciowie w dobrach Abłamowiczów, do dziś pozostaje symbolem kobiety-żołnierza. Jej oświadczenie dotyczące uczestnictwa w powstaniu listopadowym z dnia 25.03.1831 roku złożone w Artuzowie, w którym deklaruje swój dobrowolny udział powodowany jedynie miłością do Ojczyzny, dla wielu jej współczesnych stało się trwałym testamentem walki o niepodległość.

Wspomnienie Mirosławy Saryusz-Wolskiej, pisane miłością… (cz. 1)
Wpis

Wspomnienie Mirosławy Saryusz-Wolskiej, pisane miłością… (cz. 1)

Moja matka urodziła się dn. 1 XI 1895 r. w majątku Rykoszyn koło Kielc w rodzinie ziemiańskiej. Rodzice: Jan Korwin- Milewski i Helena z Jastrzębiec- Kozłowskich po paru latach przenieśli się do majątku Hutki k/ Częstochowy.

Hutki były tym miejscem na ziemi, które mama zawsze wspominała ze łzami i tęsknotą. Dwór w którym przetrwały w czasach niewoli najszlachetniejsze polskie tradycje, kultura, znajomość ojczystej historii. Bastion miłości do Boga, miłości rodzinnej, miłości do wszystkich ludzi, rodaków ( babcia po kryjomu uczyła wiejskie dzieci – za co groził Sybir ), miłości do ojczystej ziemi, przyrody. Tu mogły się najpełniej wychowywać wspaniałe osobowości, charaktery, bohaterowie.

Wpis

Tarło Adam (Piotr) h. Topór (przed 1654-przed lub w 1710) wojewoda smoleński

Był najstarszym synem Zygmunta Aleksandra (zob.) i Elżbiety Zofii z Kostków, córki star. lipieńskiego Jana i Barbary z Rozdrażewskich. Rzadko używał drugiego imienia Piotr. Miał braci Mikołaja Jana rotmistrza królewskiego (zm. 1683) i Zygmunta (zm. 1674) oraz siostrę Mariannę (zm. po 1690), zamężną za Mikołajem Jana Lanckorońskim star. nowokorczyńskim.

W l. czterdziestych XVII w. T. uczył się w Szkołach Nowodworskich w Krakowie, kontynuował naukę na Uniw. Krak.; jako student w r. 1655 podpisał dwa dwuwiersze łacińskie umieszczone pod herbem Śreniawa w panegiryku autorstwa Floriana Lepieckiego „Secunda vota secunda omina…” (Cracoviae 1655) z okazji ślubu Jerzego Lubomirskiego z Barbarą Tarłówną (córką Jana Karola kaszt. wiślickiego). Podczas zagranicznej podróży edukacyjnej odwiedził Niderlandy, Francję i Włochy, gdzie wiosną 1664 r. wpisał się do metryki nacji polskiej uniwersytetu w Padwie, t.r był też w Rzymie, skąd wyjechał we wrześniu, żegnając specjalnym listem kardynała V. Orsiniego

Wpis

Jak August III Rzewuskich godził

W księdze spraw publicznych podkanclerzego koronnego Jana Małachowskiego1 znajdują się dwa listy króla Augusta II jako mediatora w konflikcie wojewodziny bełskiej i hetmanowej wielkiej koronnej Eleonory Ludwiki (występującej często jedynie z imieniem Ludwika) z Kunickich Rzewuskiej z synami Sewerynem Józefem, podczaszym koronnym (pózniejszym wojewoda wołyńskim) i Wacławem, pisarzem polnym koronnym (pózniejszym hetmanem i kasztelanem krakowskim). Listy te (oba datowane w Warszawie 7 grudnia 1735 r.) są skierowane do ks. Janusza Antoniego Korybutha Wiśniowieckiego, kasztelana krakowskiego, wysłanego przez króla w celu doprowadzenia do zgody, oraz do E. L. Rzewuskiej.